منشور عربی

تمرین اول :
1) أنا لبنانئ
2) أنا ایرانیٌّ
3) إذَن هذا سیفٌ حدیدیٌ
4) إذَن هذا قَدَحٌ زجاجیٌ
5) إذَن لبستُ ثوباً قطنیٌ
6) إذَن سمعتَ حدیثاً نبویّاً
7) فَهِی سُوَرٌ مَکِیٌّ

---

تمرین دوم :
1- أغلاطٌ منسویة إلی المطبع
2- الحدیث منسوبٌ إلی النبیّ
3- سجادٌ منسوبٌ ذلی ایران

---

تمرین سوم :
فُضَیل حُسَین عُبید نُهَیر
وُلَید بُعَید قُبیل حُجَیر

---

تمرین چهارم
« شیخ بهایی »
او یکی از دانشمندان قرن یازدهم است. نسبت او به حارث همدانی یکی ازیاران امام علی (ع) می رسد او دارای تألیف هایی ادبی است مثل الکشکول والصمدیه درعلم نحوی و او یکی ازنابغه های دوره خود است محل تولد بهایی بعلبک است دراصفهان ساکن و درشهرمشهد دفن شده است.
هُوَ: مبتدا و محلاًمرفوع
من علماء: جارومجرور
نسبه: فاعل و مرفوع
هـ: مضاف الیه و محلاَمجرور
إلی الحارث: جار و مجرور
الهمدانّی: صفت و مجرور
الامام: مضاف الیه و مجرور
لَهُ: جار و مجرورخبر و محلاً مرفوع
مؤلّفاتٌ: مبتدای مؤخر و مرفوع
أدبّیةٌ: صفت و مرفوع
عصره: مضاف الیه و مجرور
ه: مضاف الیه و محلاًمجرور

---

تمرین پنجم :
فـ: حرف عطف غیرعامل مبنی برفتح / ------
إصبر: فعل امر، مفردمذکر، مخاطب ثلاثی مجرد، صحیح و سالم، لازم و معلوم و مبنی / فعل و فاعل أنت مستتر و محلاً مرفوع
إنَّ: حرف مشبهة بالفعل عامل مبنی برفتح / ----------
وعدَ: اسم، مفردمذکر، معرفه باضافه، جامد، معرب، منصرف / اسم إنَّ و منصوب
الله: اسم، مفرد، مذکر، معرفه به علم، جامد، معرب و منصرف / مضاف الیه و مجرور
حَقٌ: اسم، مفردمذکر، نکره، مشتق صفة مشبهه، معرب، منصرف / خبر إنَّ و مرفوع

---

کارگاه ترجمه :
1) « ازآنچه خداوند به عنوان روزی حلال و پاک به شما روزی داده است بخورید »
2) «و بعضی ازمردم در راه رضای خدا ازجان خود می گذرند »
3) هرگز هیچ کس غذایی بهترازآن چه که با دست رنج خود می خورید نخورده است.
4) هرکس به بسیارطمع بورزد مال کم بدست نمی آورد.

فی رحاب نهج البلاغه :
* ای کمیل ! خزانه داران اموال نابود شدند درحالی که زنده اند و دانشمندان تازمانی که روزگارباقی است، جاودانند. وجود آنان گم و داستان هایشان دردل ها موجود است.
* ای کمیل ! علم بهترازدارایی است. علم تو را حفظ می کند درحالی که تو باید مال را حفظ کنی مال، بخشش آن را کم می کند و دانش با انفاق افزایش می یابد.

الأضواء القرآنیه :
الف)
2- عربی بودن قرآن
ب)
3- «واذ اسألَکَ عبادی عَنيّ فإنّی قریبٌ»